苗疆奇谭之最后的戏语者
苗疆奇谭之最后的戏语者最新章节：
“那我们的婚礼，就定在春天可以吗？”凌司白笑问
药师古佛十分感慨，青绿色的眼眸波动着，似乎在缅怀一些往事
颜逸是一个孤儿，从被于家收养，抚养长大的
而是他所在的空间，被封印了，然后被压缩了成了一个拳头大
眼珠子一转道：“嘻嘻，舅舅您不是有乾坤法器么？还要我做什么，是吧，啊我突然想起来祖奶奶还在找我
不管这晨阳再怎了厉害，无论如何，蟹道人他不能不救
”胖子对李教授要继续研究日晷一事很不待见，一心想着去找正主儿
被戴东波这位“土皇帝”这么看得起，那个叫“冬子”的男生立刻受宠若惊，不知如何回答了
不过就在此刻，一道白光和一道黑光蓦然从两半灰色火球中电射而出，瞬间一前一后将韩立拦在中间
韩立熟练的单袖一甩，一团炙热火焰飞射而出，落在丹炉下方，现出了精炎小人的身影
苗疆奇谭之最后的戏语者解读：
“ nà wǒ men de hūn lǐ ， jiù dìng zài chūn tiān kě yǐ ma ？” líng sī bái xiào wèn
yào shī gǔ fú shí fēn gǎn kǎi ， qīng lǜ sè de yǎn móu bō dòng zhe ， sì hū zài miǎn huái yī xiē wǎng shì
yán yì shì yí gè gū ér ， cóng bèi yú jiā shōu yǎng ， fǔ yǎng zhǎng dà de
ér shì tā suǒ zài de kōng jiān ， bèi fēng yìn le ， rán hòu bèi yā suō le chéng le yí gè quán tou dà
yǎn zhū zi yī zhuǎn dào ：“ xī xī ， jiù jiù nín bú shì yǒu qián kūn fǎ qì me ？ hái yào wǒ zuò shén me ， shì ba ， a wǒ tū rán xiǎng qǐ lái zǔ nǎi nǎi hái zài zhǎo wǒ
bù guǎn zhè chén yáng zài zěn le lì hài ， wú lùn rú hé ， xiè dào rén tā bù néng bù jiù
” pàng zi duì lǐ jiào shòu yào jì xù yán jiū rì guǐ yī shì hěn bù dài jiàn ， yī xīn xiǎng zhe qù zhǎo zhèng zhǔ ér
bèi dài dōng bō zhè wèi “ tǔ huáng dì ” zhè me kàn de qǐ ， nà gè jiào “ dōng zi ” de nán shēng lì kè shòu chǒng ruò jīng ， bù zhī rú hé huí dá le
bù guò jiù zài cǐ kè ， yī dào bái guāng hé yī dào hēi guāng mò rán cóng liǎng bàn huī sè huǒ qiú zhōng diàn shè ér chū ， shùn jiān yī qián yī hòu jiāng hán lì lán zài zhōng jiān
hán lì shú liàn de dān xiù yī shuǎi ， yī tuán zhì rè huǒ yàn fēi shè ér chū ， luò zài dān lú xià fāng ， xiàn chū le jīng yán xiǎo rén de shēn yǐng
